Gamen met een knuffel II

Weten jullie nog dat ik beloofde dat jullie een code voor de Webkinz site zouden krijgen, zodat jullie ook kunnen gamen met een knuffel? We schamen ons hier allemaal wel een beetje, want die belofte was in april. En de knuffel voor jullie was al dezelfde maand in huis. Maar hij kwam maar niet op mijn blog. Maar beter dan laat dan nooit zullen we maar zeggen. Op de foto zien jullie de knuffel. Het is de witte poes. Hij heet Groenoogjeblauw, omdat zijn broertje - ook op de foto - twee verschillende ogen heeft. We hadden namelijk een extra poes met code gekocht, omdat jullie zolang hebben moeten wachten. Maar helaas: door wat inloggehannes van mama zijn we de code van de oranje poes kwijt en kreeg de witte poes - eigenlijk heette die Sneeuwvlokje - de naam van de oranje poes. Heel gedoe dus:-) Anyway: je logt in op www.webkinz.com met inlognaam "Vondeltje" - van Vondelschool - en inlogcode "xandejong" en dan kun je gaan gamen met het witte Groenoogjeblauw:-) O ja, je kunt maar met 1 persoon tegelijk gamen met een code, maar jullie zullen het ook wel niet allemaal tegelijk doen. Veel plezier en laat me nog even weten of je het leuk vindt. Zo ja, dan kopen we nog een Webkinz voor jullie erbij. Ondertussen doet mama haar best om de oranje Snowie nog aan de praat te krijgen:-) Doei!!

Hail to the sunrise

Zo heet dit Indianenbeeld. Na de hoosbui vandaag geven we hem gelijk. Dat zullen jullie ook wel doen in Nederland met al dat rotweer. Het beeld staat halverwege de Mohawk trail. Dat is een oud Indianenpad naar de bergen, waar je in de winter kunt skien en in de zomer kunt raften, of allerlei Indianenspullen kunt kopen in winkels langs de weg. Het is er mooi, maar het is wel een eind rijden. Gelukkig had ik mijn Nintendo bij me:-)

PS: Bus is weer een heel stuk opgeknapt.

Summer camp

... het zit er weer op. Dan doen ze hier in Amerika om die hele lange zomervakantie door te komen. Je hebt allerlei kampen, sport-, theater- of zoals ik heb gedaan een farmkamp in Natick. Sommige kinderen gaan hele dagen. Ik alleen middagen. Het was heel leuk, in het begin. Dan is alles nieuw: baby bunnies verzorgen, geiten voeren, kippen in hun hok jagen om ze eten te geven, rivierkreeftjes vangen. Maar na drie dagen weet je het wel en wordt het toch een beetje zo als school. Iets dat moet, en dan is het toch iets minder leuk, hoewel ik wel leuke vriendjes heb gemaakt. Op de foto worden de geiten net gemolken toen papa me kwam halen. Een geit was zo blij dat hij op de rug van een meisje sprong. Ze schrok er erg van, want het was best een grote geit. Volgende week ga ik naar een zwemkamp bij de YMCA. Eigenlijk is dat geen echt kamp, want is het maar een uurtje per middag. Bovendien is zwemmen cool! Ik ga naar de guppy-groep. Ik ben junior-guppy af.

Tot gauw Annet en Domi!

Vanmorgen vroeg zijn ze vertrokken naar de andere kant van Amerika, naar Domi's zus. Jammer hoor. Het was heel leuk met ze. We hebben samen getrimd in het Cold Spring Park. Met de Star Wars laserzwaarden gevochten. Gezwommen in zee. Uit eten. Memory gespeeld. En nog veel meer. Ook hadden ze veel mooie verhalen over wat ze in de bergen hadden meegemaakt. Het mooist was het verhaal over een turtle. Ze waren bijna tegen hem aangereden, want het was een heel grote schildpad. Domi wees de afmeting van varken aan, zo groot. En hij stak de snelweg over. We hopen maar dat hij niet is aangereden, alle auto's op Annet en Domi's weghelft weken uit, maar hij moest nog de rest van de weg oversteken, maar of dat goed is gegaan konden Annet en Domi niet meer zien. Benieuwd wat ze nog meer meemaken in Amerika.

Bus is ziek

Bus was al een paar dagen niet lekker, maar omdat hij gewoon at, meeging om Vos uit te laten en zelfs op de kast sprong, dachten we dat het wel mee zou vallen. Toen hij zijn staart niet meer omhoog deed toen we hem aaiden, werden we bezorgd en vandaag zijn we met hem naar de dierenarts geweest. Mama was bang dat Bus zijn staart had gebroken, maar het was anders: hij was in zijn staart gebeten. Het kon van een eekhoorn zijn geweest, zei de dierenarts. Amerikaanse eekhoorns kunnen bijten als ze worden aangevallen. En we hebben al jammer genoeg twee dode eekhoorns in de tuin gehad. Konijnen kunnen ook bijten, maar omdat Bus alleen aan zijn staart gewond was, vond de dierenarts het meer waarschijnlijk dat Bus gevlucht was voor een groter beest. Een racoon, of misschien zelfs een coyote! Mama had er pas nog een gezien. De katten mogen nu niet meer naar buiten 's nachts. En Bus mag helemaal niet meer voorlopig. Hij moet 45 dagen binnen blijven, omdat je van een beet van een wild beest hondsdol kan worden. Bus had daar in Nederland prikken tegen gehad, maar toch. Hij is nu patient in de badkamer. Zijn staart is een stukje geschoren omdat hij daar geopereerd is. Hij heeft pillen om niet ziek te worden en drankjes tegen de pijn. Arme Bus!

Welcome neighbour cookie

Weer een schaaltje zelfgebakken welcome neighbour cookies. We kregen ze ook met pasen, dus dit schaaltje is wel een beetje laat na vier maanden, maar toch. Buren wonen tenslotte niet gelijk naastje zoals in Nederland, dus ik begrijp het wel. Leuk is het wel dat ze je cookies brengen als je in de buurt komt wonen. Heel anders dan in Nederland.

Annet eindelijk 27!

Voor de tiende keer is mijn tante Annet 27 geworden. Ik snap daar niks van, maar in elk geval was ze wel jarig. Domi ook, maar dan 20 dagen geleden. We hebben hun feestje in Amsterdam gemist, maar bij Legal Seafoods hadden we ons eigen feestje. Eigenlijk vind ik vis helemaal niet zo lekker. Maar Annet wel. En zij was jarig. Ik heb "macaroni cheese" gegeten. Tussendoor hielp ik Annet met haar "lobster". Hij was heel groot. Ik vond hem heel erg mooi eruit zien. Ik ontdekte dat ze een botte schaar en een kartelschaar hebben. Die heb ik meegenomen. Maar lobsters zijn vooral zielig. Als je naar de wc gaat in de Legal Seafoods dan zie je ze liggen. Op elkaar gestapeld, in een bak water. De scharen dichtgebonden. Dan zijn ze nog bruin. Op het bord zijn ze ineens rood. Heel gek.

Coyote gespot in de straat

Gisteren liet ik Vos uit met mama. De overbuurman, Paul wees ons een enorme roofvogel aan die recht tegenover zijn huis laag in een boom zat. Een hawk zei hij. Die pakt konijnen en ook kleine hondjes, zei hij en hij wees op Vosje. 'Be careful.' Hij zag wel meer rond zijn huis. Vorig jaar stond er een moose in zijn achtertuin. Een MOOSE!! Dat zijn hartstikke grote beesten. En ja, coyotes zijn er ook. ZIj lusten ook best een hondje of een kat hadden we al gehoord. Maar overdag zie je ze nooit. Wel af en toe een racoon, en verschillende soorten eekhoorns, herten en zelfs een bever. 's Avonds is het pas coyotetijd en mama zag er een gisteren. Rond middernacht liet ze Vos nog een keer uit. Bus wandelde mee. Ze vertelde dat vlakbij huis de hond en de kat ineens bleven staan en achterom keken. Dus keek ze ook en toen zag ze een herdershondachtig beest, grijzig van kleur, de weg oversteken. Van bos naar bos. 'Definitely a coyote', zei de buurvrouw vandaag. 'They walk here during the night.' Je kunt ze dan zelfs horen huilen. Gelukkig slaap ik dan.

Watervulkaan

Wat hebben we daar in Bussum een lol mee gehad, weet je nog Joost, Teun en Jim? De vulkaan is meeverhuisd. In Amerika kennen ze de vulkaan niet zo, maar mijn vriendjes hier vinden hem net zo leuk. Hier speel ik met Ben. Het was heel cool. Ook lettterlijk, want het water uit de waterhose is ijskoud. Een waterhose is de waterslang, maar slang vertaal je als hose en niet als snake, zoals we eerst dachten tot more fun van mijn vriendjes moeder:-)

Weer Whale Watchen

Iedereen wil het, en ik wil steeds wel mee, want het is best leuk en ook papa kon dit keer mee, dus zijn we weer gaan Whale watchen. Dit keer was het niet zo koud en winderig, dus was er niemand zeeziek zoals die keer met Arja, Carl en Yara. Natuurlijk probeerde iedereen weer een tail op de foto te krijgen.

Papa had de mooiste staart geknipt bleek na onderzoek van alle camera's, lekker binnen, want het waait toch wel hard, ook al was het niet zo koud. Papa probeerde stiekem nog mooiere plaatjes te laten zien, door foto's te maken van de walvisfilmpjes in de boot. Mooi dat we er niet in trapten.




Samen met papa op de punt van de boot gestaan tijdens de terugreis. Neus in de wind en kijken hoe Boston dichterbij komt en naar de dreigende onweerswolken en zonnestralen.






Gelukkig ging het niet regenen. De wolken dreven gewoon over en het was heerlijk warm op de kade. Annet en Domi trakteerden op een etentje, wederom bij Joe's, omdat je daar zo lekker aan het water zit, en vooraf een borrel aan de bar. Ik natuurlijk een cola, maar wel net als een grote mensen drankje met kersen erin.

Boston

Ik heb Annet en Domi mijn school laten zien en daarna de haven van Boston. Veel "ik zie, ik zie wat jij niet ziet..." gespeeld. En: "Simons says,....".Want ja, wat moet je anders met drie groten in een auto of op een terras? We hebben bij Joe's geluncht aan de haven. Was heel warm vooral, gelukkig zat ik onder de luifel van het restaurant.

Annet en Domi....

...zijn er! Hier zie je ze aankomen vanuit de vliegtuiggate. Iedereen blij. Ik mocht op de rugzakken zitten in karretje opweg naar de auto. Toen ik eraf wilde springen, viel ik mijn elleboog open. Annet had gelukkig pleisters. Ze heeft dat bij zich omdat ze gaat wandelen in de bergen met een rugzak. Wij doen dat niet, dus hebben we vaak geen pleisters in huis. Wel allerlei ander fijns. We hebben pizza gegeten met watermeloen. Domi wilde daarna het liefst naar bed, want ze was heel moe na die lange vlucht. Zij mocht niet van de grote mensen. Ik moest wel, terwijl ik niet wilde. Stom hoor. Maar wel naar bed gebracht door Annet en Domi, dat was wel weer fijn.

12 weken vakantie...

Ik had niet gedacht dat ik dit ooit zou zeggen, maar van de week heb ik er toch maar met mama hard om gelachen, want soms denk ik stiekem: "School is eigenlijk best leuk." In Nederland is de vakantie pas begonnen, maar ik heb al drie weken vakantie en als jullie in Nederland al weer naar school gaan, heb ik nog drie weken vakantie. 12 weken vrij, dat is best lang om te vullen. OK, op maandag- en vrijdagochtend ga ik naar Engelse les en op dinsdagmiddag ga ik naar paardrijles, maar daartussenin heb ik wel erg veel vrije tijd. De weekeinden zijn leuk, want dan is papa er ook en dat is toch weer anders, mama is natuurlijk ook lief, maar ik zou ook best meer met vriendjes willen spelen. Dat is hier lastiger dan in Nederland, waar altijd wel iemand is om te spelen in de straat of om de hoek, hier moet je vaak eerst met de auto. En veel vriendjes zijn of op vakantie, logisch of, omdat papa en mama werken, bij oma en dat is vaak een eind vliegen, of ze zijn in hun tweede huis aan het strand, naar Summer camp, of ze zijn op de wijkclub in het zwembad waar je lid van moet zijn. Papa en mama hebben alle formulieren al ingevuld, maar voor de lidmaatschap van het zwembad is een wachtlijst van vier jaar, nou dan zijn wij alweer terug in Nederland. Soms kan ik met een vriendje mee als gast in het zwembad of heb ik een playdate, volgende week heb ik veel playdates en vorige week ook, maar deze week is lastig. En de Xbox is al heel lang kapot, ook tot woede van papa. Dus verzinnen mama en ik van alles om de tijd te doden: Vosje uitlaten, boodschappen doen, naar de bieb of zwemmen in Walden Pond, want het is al sinds april warm. Dat is dan wel weer heel fijn:-) Verder zijn we lid geworden van het Aquarium, de dierentuin en het Natuurhistorisch Museum van Harvard. Over twee weken ga ik ook op zomerkamp op een boerderij in Natick, kippen verzorgen enzo. En de week erna heb ik iedere middag zwemles bij de YMCA en half augustus vakantie met papa en mama. Allemaal leuk. Maar het leukst is spelen met vriendjes. Gelukkig komen Annet en Domi morgen! En vandaag was het eigenlijk ook wel heel leuk, naar de film Ratatouille met die muis die eigenlijk een kok is. Vanmiddag om half twee. Het was buiten 30 graden en in Nederland zou je dan nooit naar de bios gaan, maar inmiddels wij wel, want het is altijd mooi warm weer, dus lekker koel in de bios met airco en een kleine zak popcorn, die groter is dan de grootste zak in Nederland:-) Helemaal goed!@

Fashion Xan

Vandaag flink blog bijgewerkt -terug tot half juni! - en nieuwe schoenen gekocht. Toen ik net in Amerika was, vond ik deze klompen helemaal nik. Van plastic en plomp, maar al mijn vriendjes hier dragen ze en ze zitten eigenlijk best lekker. Ik heb zwarte gekocht, geen groene zoals mijn vriendjes. Ik wilde Kiss-je-klompen. Hele coole en je kan pins kopen voor in de gaatjes. Ik heb een Nemo-, een papegaaien- en een Amerikaanse vlag-smiley-pin, want je kunt nu eenmaal geen Nederlandse vlag kopen in Amerika. Ze weten soms niet eens waar Nederland ligt:-)