En het nieuwe doggie heet .......Thumper!

Het was wel moeilijk kiezen hoor uit al die hondjes. Ze leken allemaal op elkaar. Ze renden door de kamer, beten in elkaar en in alle spullen. Plasten en poepten overal. Het was goed dat Adrians huis verbouwd werd. Daardoor was al dat geplas niet zo erg. Adrian zit bij mij in de klas en van hem zijn de hondjes. Lucky is zijn favoriete puppy. Lucky wordt ook wel Butterbal genoemd en ook wel Thumper, naar het konijn uit Bambi, omdat hij ook stampt met zijn achterpoot als hij op zijn buik wordt gekriebeld. Mijn moeder wilde perse een lieve rustige hond. Omdat de hond een grote labradorpoedel wordt, moet hij lief zijn voor onze teckel Vos. En voor ons natuurlijk:-) Adrians moeder zei toen dat Thumper het grootst maar ook het liefst van alle puppies was. Eerst vonden we het wel moeilijk om hem te kiezen. Dan zou Adrian zijn liefste hondje kwijt zijn, maar zijn moeder zei dat ze zelf geen hondje zouden houden. En dat ze het fijn vond dat Thumper naar vrienden gaat, want dan kunnen ze Thumper nog een keer opzoeken. Dus toen kreeg Thumper zijn nieuwe rode bandje om. Je ziet hem met dat bandje op de foto tussen alle andere hondjes. Op weg naar huis was hij heel braaf. Hij piepte helemaal niet zoals Vos. Toen Vos voor het eerst met ons meeging jammerde ze de hele weg. Thumper bleef rustig. Hij viel gelijk in slaap toen we thuiskwamen.

Christmas Fair at Belmont

Zo heet mijn school, Belmont. Vanmorgen hadden we een Fair. Mijn klas had de Duckling stand ingericht. Je mocht eendjes hengelen. Bij een eendje met een even nummer kreeg je een snoepje, bij oneven een lolly. Altijd prijs dus. Ik heb het eerste uur mijn juf geholpen. Ze heet Mrs Massey en ze is heel lief. Daarna heb ik met papa en mama rondgekeken op de fair. Je kon Christmas Cakes kopen, wij hadden ook een cake voor de fair verkoop ingeleverd. We hebben een mand met narcisbollen gekocht. Met de raffles voor de reis naar Zuid-Afrika hebben we niets gewonnen. Papa kocht toen twee raffles om flessen wijn te winnen. Ik mocht de nummers trekken en ik had beet. Papa zei ook nog dat het een hele lekkere fles wijn was. Ik heb nog aan allerlei spelletjes meegedaan en wel 3 knuffels gewonnen. Ook zijn we in de grot van Santa geweest. Ik wist wel dat het een nepperd was, maar toch was het een beetje eng. Want hij wist bijvoorbeeld toch maar dat ik van zwemmen hou en niet van voetbal. En hij wilde weten wat bovenaan mijn verlanglijst stond. Ik heb verteld dat het een remote spider is. Ben benieuwd of ik hem van Sint of Santa krijg:-)

Laatste avond met opa en oma

Het was best koud in huis. In Amerika en Nederland was ons huis altijd warm, al vroor het dat het kraakte. Maar ons oude Engelse huis heeft heel veel kieren en gaten, waardoor het in de winter best koud is. 'Deur dicht' roept mama de hele dag, omdat iedereen steeds vergeet de deur van de keuken of de kamer dicht te doen. En opa vergat ook nog steeds zijn slaapkamerdeur dicht te doen. Hij had het zo kil in de kamer, dat we onze dikke deken over opa en oma hebben gelegd. De deken heeft een huisje, heel leuk, we hebben hem gekregen van Noes die ons schilderij heeft gemaakt van het hondje in de rode jurk. En van Patrick natuurlijk ook, dat is haar vriend. 100% thuis staat op de deken. Daar kreeg opa het lekker warm van, ook doordat de open haard toen heet begon te worden. Mama heeft twister met me gespeeld. Ik vind dat zo'n cool spel, maar bijna nooit willen groten meedoen - vinden ze te lastig - dus als je hier wilt logeren, moet je wel twister met me willen spelen, vind ik.

London

Opa en oma wilden natuurlijk graag naar London. Omdat ik bored van de autorit was, stelde oma voor om eerst de London Eye in te gaan. Dat is een heel groot reuzenrad. Op de top kun je over heel London kijken. Heel spannend. Alleen draait het rad heel langzaam, het zou veel spannender zijn als het hard zou ronddraaien. Jammer dat ze dat niet doen. Gelukkig mocht ik daarna met oma en mama in een gewone draaimolen met paarden. Die molen draaide wel heel snel en was jammer genoeg ook heel snel afgelopen. Daarna zijn we naar de overkant van de Thames gegaan. Eerst eten bij de Pizza Express - yummie - en toen naar het gebouw van de mensen die Engeland regeren. De soldaten die ervoor staan, hadden hun zondagse rode jas aan. Hun paarden zijn wel een beetje zielig, want die moeten ook de hele tijd stil staan. Oma was een beetje bang van het paard. Ze durfde het niet te aaien, want er stond een bordje bij dat het paard kon bijten. Toen hebben we nog bij een standbeeld gekeken van dode soldaten. Er lagen heel veel kransen bij van poppies, dat zijn kleine rode bloemetjes. Ook zijn we nog even bij het huis van de Engelse president langsgeweest. Daar moest iedereen weer een foto maken, terwijl er niets te zien was. Opa en oma gingen toen naar een oude kerk, vlakbij de Big Ben - dat is een beroemde klok. Wij gingen richting huis, omdat het al laat was. Wel hebben we nog even in een filmmuseum gekeken. Er waren stormtroopers van Star Wars en Daleks van Dr Who - heel cool.

Opa en oma zijn er

Gisterenavond kwamen ze aan met het vliegtuig. Papa heeft ze opgehaald. En daarna was het natuurlijk cadeautjestijd:-) Ik kreeg een Tintinauto - dat is Kuifje in het Nederlands - en een Kung Fu Panda spel voor mijn Nintendo - heel cool. Vandaag hebben we opa en oma de omgeving laten zien. We zijn naar Box Hill geweest, naar mijn school en naar Guildford. En we hebben gegeten bij de Wotton Hatch, dat is een pub waar ik altijd langsrij als ik naar school ga.

Sinterklaas ook in Engeland..

Dat zeiden ze, maar het was niet waar. Sint zou naar een theater komen in Guildford, de dag nadat hij in Nederland was aangekomen. Ik vond het superspannend. Voor het theater stonden allemaal Pieten met heel veel pepernoten. Best een beetje eng. Daarna was er een voorstelling. Sint en de wonderlamp. Het was heel leuk, maar de Sint die toen kwam was niet de echte. Dat zag ik zo. Hij zag er anders uit en zijn stem was ook anders dan de Sint van het Sinterklaasjournaal, want dat is de echte. Gelukkig waren de Pieten wel echt, want ik krijg wel cadeautjes in mijn schoen.

New doggie II

Kijk, dit zou 'm kunnen zijn, onze nieuwe hond, maar helemaal zeker is dat niet. Hij heeft nog 7 broertjes en een zus. De meisjeshond is al beloofd aan een andere mevrouw. Wij hebben tweede keus. En dat is best moeilijk, want alle hondjes zijn even cute. Volgende week gaan we weer kijken, en de week erop weer. En over 4 weken kunnen we een doggie meenemen, een vriend voor Vosje.

Bonfire Night

Eerst dacht ik dat met een Bonfire gewoon takken in de tuin werden verbrand. Dat is het ook wel, want hier kun je geen groenafval buiten zetten. Maar de echte Bonfire Nights zijn deze maand. Dan wordt er een pop door het dorp gedragen door mensen in rare costumes van vroeger. En er is ook duivel bij in een vuurrood pak. Die duivel hijst de pop op een enorme brandstapel, waarna alle mensen van het dorp de takkenbos in de brand steken met fakkels. Tenminste zo ging dat gisteren, in Brockham. Daar wordt elk jaar het grootste Bonfire van Engeland gehouden. De pop die in de brand gaat, heet Guy, naar een meneer die 400 jaar geleden heeft geprobeerd de Engelse koning dood te maken. Hij werd betrapt en zelf dood gemaakt. En daarom moet hij branden in de hel. Brockham is een half uur lopen van ons huis. Er waren heel veel mensen onderweg in het stikdonker. Wij hadden flashlights bij ons. En dat was maar goed ook. Het had hard geregend en overal waren grote plassen. Heel wat mensen zonder zaklamp glibberden zo de plassen in en hadden natte voeten. Wij lekker niet. In Brockham op de Village Green was een enorme stapel takkenbossen neergezet. En tenten met burgers en hot dogs - net Amerika:-) Terwijl we nog aan het eten waren, kwam de optocht aan met de pop en heel veel fakkels. De pop was meters hoog en het was best lastig om hem op die hele hoge brandstapel te krijgen. Toen de pop vast gebonden was en de duivel weer beneden, staken alle mensen die een fakkel bij zich hadden de brand in de stapel hout. Volgend jaar neem ik ook een fakkel mee, want dat was best een spannend gezicht. Jammer genoeg begon het toen weer te regenen. Niet erg voor ons, want we hadden regenkleren aan, maar de stapel rookte heel erg. Toch ging het vuur snel, binnen een kwartier brandde Guy. In zijn lijf waren firecrackers verstopt, net alsof hij gilde. Eigenlijk best zielig, maar ook heel spannend. Toen Guy eenmaal goed brandde werd er een enorm vuurwerk afgestoken, volgens papa en mama het mooiste dat ze ooit hebben gezien.