Windsor Castle

In Amerika hadden we de Windsor Club en hier heb je Windsor Castle. In Amerika was het een buurthuis, hier is het een weekendhuis van de Engelse koningin. En het is best groot kan ik nu zeggen. Het was flink lopen, en we hebben ook nog gevaren met opa en oma, maar gelukkig werden al die grote mensen dingen, die toch altijd een beetje saai zijn, beloond met een kussenknuffelbeer.

Dierenvriend

Mijn moeder zegt altijd dat opa Jan niet zo'n dierenvriend is. Waar ze dat nou vandaan haalt. De poezen zaten bij opa op schoot. Opa was zo slim om niet op de bank te gaan zitten, want dan loop je het risico dat Thumper op schoot komt. En dat is toch wel erg zwaar. Vos kan wel, ze zat vaak bij opa op schoot. En opa vond dat best gezellig.

Met opa en oma naar London

Opa en oma zijn er

Revision Pack

En aan alle leuke dingen komt een eind, maandag kreeg ik een revision pack mee van school. Drie weken lang iedere dag huiswerk maken, ook in het weekend voor de examens begin juni. Bah, het lijkt Amerika wel, maar dan de vervelende kan ervan, want daar had ik ook iedere dag huiswerk. Gelukkig is het maar drie weken.

Ascot Horse Races

Met Henry ben ik naar de paardenraces geweest, at Ascot. En daar moet je fancy dressed naar toe, zei mama. Op onze tickets stond dat mannen tie en suit moesten dragen en vrouwen geen spijkerbroek of blote schouders. En zeker geen gymschoenen. Dus we gingen allemaal op netjes. Bleek dat dat alleen hoeft als de koningin er is. Had ik voor niets een hemd aan en nette schoenen, net als papa. En mama had het zwaar met haar hakken in het gras. Maar leuk was het wel. Henry en ik hebben vooral met papieren vliegtuigjes in het gras gespeeld. De grote mensen gingen betten. Mama was er goed in. Al haar paarden wonnen, van Secret Night tot Little Perisher en andere gekke namen. Want ze weet niets van paarden, ze gokt alleen maar op leuke namen. Maar daardoor namen we wel 40 pounds extra naar huis. Daarvan gaan we morgen naar Xmen origins Wolverine. Hurray!

Seven Sisters - toch wel veel lopen

Nou ja, hadden we Annet en Domi weggebracht, wilde mama nog wel even naar de White cliffs, naar de Seven Sisters. Zo heet de ingang aan de voet van de White Cliffs. Even zei ze, nou het was helemaal niet even. Het was bijna een uur lopen door het gras naar de zee, met een rocky beach. Echt grote stenen. Wel mooi, maar niet handig om te lopen. Mijn voeten deden er pijn van en Vos kon haast niet meer. Mama heeft haar een stuk gedragen. Thumper vond het allemaal prima. Hij heeft zelfs nog even gezwommen in zee. Hij is een echter waterdog, overal springt hij het water in als hij het een beetje warm heeft, en dat is al gauw. Ik heb wel veel mooie stenen gevonden en schelpen. Toen moesten we nog een uur terug. Gelukkig was er een ijskraam bij de ingang, alleen hadden papa en mama alleen een creditcard en daar kun je niet mee betalen bij een ijskraam. En pinnen kon nergens. Na graven in alle broek- en jaszakken, de tas van mama op zijn kop, hadden we toch nog net 1,25 voor het allerkleinste ijsje voor mij. Bij de pomp hebben we zakken chips, chocola en limonade gekocht, zo'n honger hadden we allemaal van die "kleine" wandeling. En thuis waren we allemaal dood, ook de honden. Vos heeft wel tot 's middags geslapen in het bed van papa en mama.

Annet en Domi brengen nieuw boek

Annet kwam dit weekend haar nieuwe boek brengen. Lief he? Het boek heet 'Dossier Tobias'. Annet heeft me verteld dat het over een jongetje gaat dat gekidnapped wordt door zijn eigen vader. Best zielig. Maar ook heel spannend, zegt ook papa die het boek aan het lezen is. Verder hebben we heel veel gewandeld met elkaar. Zucht. We zijn weer naar de stepping stones geweest en daarna via wel 100 traptreden Box Hill opgeklommen. Op zondag gingen Annet en Domi lopen met rugzakken op. Wel twee dagen lang, helemaal naar de White Cliffs. Wij hebben ze afgezet. Blij dat ik niet twee dagen hoef te lopen:-) Hoewel?