Beachy Head

Waar ze die naam vandaan hebben, geen idee. Geen strand gezien, nou ja wel een beetje. Het zijn de rotsen aan de voet van de krijtrotsen waar we overheen liepen. Dat was best griezelig. De rotsen van Beachy Head zijn heel hoog, echt heel wit en de afgrond is heel diep en er zijn niet altijd hekjes. En verder is er heel veel lekker gras, waarover je met blote voeten kan lopen en kan rennen - wel uitkijken voor alle witte steentjes. Ik heb een echt mooie krijtrotssteen uit een muurtje meegenomen voor in mijn museum. Dat komt nu in de serre van het huis. Papa en mama hebben gisteren de grote kast uit Nederland doormidden gezaagd. Hij paste niet in Amerika en niet in Engeland - te hoog. Maar nu past hij weer in tweeen en mijn museum mag erin, want boeken kunnen niet in de zon staan, zegt mama.

Eten met Tom en Wouter

Tom en Wouter wonen op de berg en wij aan de voet. Dus gisteren kwamen ze naar beneden, door onze tuin heen om bij ons te spelen en eten. We hebben Gogo's geruild. Met de knuffels gespeeld, met Star Wars poppetjes en heel Amerikaans cheeseburgers gegeten. En daarna een film met ijsjes. Helemaal fijn!

Leith Hill

Tussen mijn school en ons huis ligt Leith Hill. Dat is een heuvel waar je op kunt klimmen - heel zwaar - en op de top staat een oude toren. Daar zijn we op geklommen. Als het heel mooi weer is, kun je London zien liggen in de verte en soms zelfs de zee. Leith Hill is verder bos. Er zitten heel veel herten. Mama en Annet - die was hier een pas een nachtje - zagen toen ze van mijn school kwamen een hertje langs de kant van de weg liggen. Het was aangereden. De dader was doorgereden. Een mevrouw heeft de bambi naar een dierenarts gebracht. Annet en mama hebben haar geholpen het hertje in haar achterbak te leggen. Hoe het met het hertje is afgelopen weten we niet. Zielig hoor, maar zo wonen we nu. Weer in de bossen. Nu niet met coyotes erin, wel met herten en vossen. En heel veel kleine smalle weggetjes, waar mensen best hard overheen rijden. Mama vindt het best eng.

School

Eigenlijk mis ik Angier - mijn school in Amerika - nog steeds. Mijn vriendjes, de teachers, en de schooltijden, alles. Hier in Engeland was het allemaal niet zo fijn. Ik had mijn nieuwe school in Dorking zelf mee uitgezocht. Het leek best leuk met een aardige principal. En het uniform viel me mee, iedereen draagt een uniform hier. Maar toen ik op school zat, schreeuwden de juffen in de klas en ook de principal. Het eten van de dinner ladies was vies. Volgens een vriendinnetje kon je er zelfs ziek van worden. Eigenlijk was zij mijn enige vriendin, want het lukte me niet om vriendjes te maken. Heel gek, want in Amerika had ik al vriendjes zonder dat ik Engels kon praten. Het was dus best wel eenzaam. Naar de wc durfde ik ook al niet te gaan want die was heel erg vies. Papa en mama vonden het vervelend, maar wilden het nog even aanzien, maar toen ik mijn homework niet kon maken, omdat de juf alleen maar had gezegd dat ik het net als 'last year' moest doen - ik was er niet, ik was in Boston - en de juf een fluit en ratel in de klas ging gebruiken om de kinderen stil te houden, toen was de maat vol. Met papa en mama ben ik toen andere scholen gaan bezoeken. En nu zit ik op Belmont. Een geweldige school, bijna net zo leuk als Angier, alleen is de school verder weg en de schooldagen duren lang. Iedere dag tot half vijf. Dus playdates zijn best lastig, jammer genoeg.

Gogo's

Het is de rage in Engeland, de Gogo's. Het zijn kleine plastic poppetjes. Je kunt ze voor een pound in een zakje kopen van drie poppetje en een paar stickers bij de WHSmith. Dat is een winkel van sinkel zeg maar. Je kunt er ook Gogo-boeken kopen om je stickers in te plakken. Ik heb nu bijna 80 Gogo's. Je ruilt ze met vriendjes, net zoals ik eerst Pokemonkaarten ruilde, maar ze doen hier niet aan Pokemonkaarten. Met Gogo's kun je ook games doen, maar sparen en ruilen is wel het fijnst.

Heath Cottage

..en nu wonen we hier, in Engeland, in Dorking. Toen ik in Amerika vertelde waar ik ging wonen, moesten ze lachen. Dork betekent in het Engels stommeling, of zoiets. Hmpf. Het is hier wel mooi. We hebben een fijne tuin, zoals je kunt zien op de foto. En aan de andere kant is een heel oud kerkhof. En Box Hill. Dat is een heuvel waar je kunt wandelen. Dat doen best veel mensen, vooral in het weekend. Op de top van Box Hill kun je ijsjes krijgen als het mooi weer is. Als je naar beneden kijkt zie je ons huis. Heath Cottage ligt aan de weg naar Dorking. Het is best een leuk stadje. Met twee speelgoedwinkels, een bioscoop, een zwembad, een paar winkels waar je boeken kunt kopen, een StarBucks, net als in Waban en wat heel cool is - de oude Obi Wan Kenobi van Star Wars is hier geboren. Er is een huis waarop dat staat.

Vakantie!

De vakantie is jammer genoeg alweer bijna voorbij. We hebben echt heel veel gereisd de afgelopen 3 weken. Een beetje teveel bijna, maar het was wel erg leuk. De laatste week in Waban heb ik veel gespeeld met mijn vriendjes. Wel 2 sleep-overs, en de laatste nacht bleven we met zijn allen slapen bij Tommy. Daarna vertrokken we naar Californie. San Francisco was leuk. Wel een beetje mistig en een hele koude Duck Tour. Daarna naar berenpark Yosemite. Geen beer gezien, maar wel een paar herten die appels aten op de parking lot. In San Francisco en Monterey hebben we heel veel zeehonden gezien. Wist je dat die erg naar vis stinken en veel herrie maken? Toch zijn ze wel cute. De laatste week waren we in Santa Monica en Laguna Beach, aan het strand bij Los Angeles. Veel gebuiksurft, pelikanen gekeken en ook een dagje naar Disneyland. Ook heb ik daar papa's nicht Peggy en haar man Tim ontmoet. Heel leuk. De laatste dag waren we in Las Vegas. Daar hebben we de Eiffeltoren, een Sfynx, New York en leeuwen gezien en zelfs een beer. En ook nog een show van David Copperfield. Heel gaaf, maar wel heel heet daar, in de desert. Nu woon ik in Engeland. Vorige week zijn we aangekomen. Het huis is heel mooi, maar het weer niet. Gelukkig heb ik al twee vriendjes: Wouter en Tom, maar ik mis mijn vrienden in Amerika wel heel erg. Dit weekend zijn we nog heel eventjes in Nederland geweest. Jammer genoeg had ik geen tijd om mijn vriendjes in Bussum op te zoeken. We hebben de opa's en oma's bezocht en natuurlijk Vosje, die bij Arja en Pepper logeert. Donderdag ga ik naar Year Three - op mijn nieuwe school. Ik heb al een "outfit" - grijze broek, wit overhemd en een blauwe sweater. Erg uncool - ik vind het spanned en wil er eigenlijk niet aan denken hoe het zal zijn die eerste dag. Gelukkig komen diezelfde dag onze spullen zodat ik 's avonds al mijn speelgoed weer heb.