Zwemmen in de Pacific

Is het anders zwemmen in California in de Pacific Ocean? Ja, kan ik je zeggen. Je ziet er surfers. Onwijs cool. Het water is lekker warm, 77 graden zegt papa. Bijna even warm als de lucht en dat is wat anders dan de zee bij Boston. Die is vreselijk koud. In de Pacific zie je bruine pelikanen. En er zijn onwijs hoge golven. Zo hoog dat mijn knieen er kapot van gingen. En langs de zee loopt een snelweg, die heet de highway 101, en je kunt overal stoppen om even de zee in te springen. Dat hebben we dan ook gedaan. Volgend jaar wil ik weer, maar dan om surfles te nemen.

Walk of Fame

Voor vertrek over de Walk of Fame gelopen. In de sterretjes op straat staan namen van filmsterren. En op straat liepen Spider-, Bat- en Superman rond en nog wat verklede mensen. De Hulk liep zelfs vanuit het hotel een stuk met ons op. Best grappig. Het leukst waren de hand- en voetafdrukken van filmsterren voor een groot Chinees gebouw. De namen van de meesten kende ik niet, maar ik heb wel met mijn handen en voeten in de afdrukken van Johnny Depp gestaan, je weet wel, hij speelt Jack Sparrow en Willy Wonka. Mama was helemaal verbaasd dat zijn handen en voeten zo groot waren, ze dacht dat het een klein mannetje was. Daarna zijn we nog een stukje door Hollywood gereden, omdat mama een foto van de letters op de berg wilde maken. Toen terug naar San Diego om het vliegtuig te halen. Het was leuk de vakantie, maar het is ook wel weer erg fijn om Vosje en de poezen straks weer te zien.

Universal Studio's

Ik had mogen kiezen: Sea World in San Diego of Universal Studio's in Hollywood. Ik koos het laatste en het was het omrijden vanuit de woestijn waard. Want waar trekt King Kong nou aan je karretje, of komt die grote witte haai - uit Jaws, zei mama, ik ken de film niet - ineens uit het water gedoken, zie je de trouwerij van Shrek in 3D, of word je kletsnat in een achtbaan door Jurrasic Parc? Ik vond het helemaal leuk en spannend. Het engst heb ik niet gezien, dat was een spookhuis, dat zo griezelig was dat mama en rennend uitkwam. Heel veel mensen kwamen zo naar buiten. Buiten stond al een vampier die in je nek kietelde, maar binnen in de schemer stonden monsters en vampieren die je probeerden vast te pakken. Brrrr. Dan liever de grote splashvijver waar ik in ben geweest om af te koelen. Overal fonteinen en iedere vijf minuten werden er reuzenemmers met water omgekiept. Letterlijk cool, zoals alles is bij de film.

Joshua Tree Park

Het was meer dan 100 graden in het Joshua Tree Park. Fahrenheit, dat wel, maar dan is het nog heet. Joshua Tree Park is een woestijn met gek gevormde bomen tussen San Diego en Los Angeles. Achter mij zie je er een op de foto. Toen we de hele dag onderweg waren geweest, zijn we 's avonds - lekker koel - de woestijn in gegaan. Het was er heel stil, zo stil dat het haast eng was. Dit keer geen beer, maar veel Jack Rabbits, zo heten hazen in Amerika. Mama las papa voor uit de reisgids dat in het motel dat we niet hadden genomen een van papa's favoriete bands een CD had opgenomen: U2 en de plaat heet net als het park. De volgende ochtend zijn we weer door de woestijn gereden. Het was weer koel, omdat het regende. Een staartje van orkaan Dean uit Mexico. De woestijnwachter in het informatiecentrum was helemaal blij ervan. Hij ging zomaar in de stortbui staan. Een beetje gek vond ik dat wel. Verderop voorbij de Joshua Trees werd het weer heet. Daar waren alleen maar groene cactussen met felgele bovenkanten. Gevaarlijk stond erbij. Ze kunnen gemeen prikken en de stekels krijg je niet zomaar uit je vel. Ook zouden er tarantula's zitten en ratelslangen. Dus het was voorzichtig zijn geblazen. Wel vervelend dat we open schoenen aan hadden. Onze dichte schoenen zaten in de koffer, die we waren vergeten in San Diego. Vanwege mama's daglenzen moesten we die eerst ophalen voordat we naar Los Angeles konden. Alleen maar zes uur omrijden:-), maar wel door een andere woestijn - de Anzo Borrego Desert. En weer heel veel onweer en stortbuien in de woestijn. Misschien zie je het maar eens in de tien jaar dat ze met sneeuwschuivers door de woestijn rijden om de modderstromen weg te halen. Wij hebben het gezien!

Pioneertown

Ik heb een zakdoek met Pioneertown erop, zo'n zakdoek die cowboys om hun nek knopen. Gekregen van een cowboy in Pioneertown. Dat is een dorp in de woestijn tussen San Diego en Los Angeles. Het bestaat uit nephuisjes die zijn gebruikt in cowboyfilms. "Gunsmoke" en "Gun fight at the OK corral", zei mama. Voor als je het wat zegt. Mij niet. Ik heb meer met Star Wars. Cowboyfilms zeggen me niet zoveel. Er werden cowboyfilms nagespeeld in Pioneertown. Het was wel grappig. Papa en mama moesten er erg om lachen, maar de andere mensen vonden dat niet en keken wat bozig naar ons. Toen het afgelopen was gingen we wat eten in het cowboycafe, waar heel veel oude motormannen zaten met grijs haar en veel tattoos. "Harley Davidson bejaarden", zei papa. Ook onze obermevrouw had een tattoo. Van voren zag ze er gewoon uit, maar haar rug zat helemaal vol. Ze had wel lekkere hamburgers en koud rootbeer. Gelukkig kregen we ons drinken in glazen. Andere mensen dronken uit grote jampotten met een zoutrandje. Heel gek allemaal in die hete woestijn.

San Diego Hippo

We gingen naar de San Diego Zoo om panda's te zien. We hadden er nog nooit een gezien, dus dat was een goede reden. Ook de dierentuin is dat. Errug mooi! Het is net een oerwoud met palmen erin. Er gaat een bus doorheen en een kabelbaan, waar we drie keer in geweest zijn, omdat mama ook nog twee keer San Diego by night wilde zien. Zolang waren wij in de Zoo. Dus we zijn ook drie keer bij de panda's geweest. De pandababy van de San Diego Zoo webcam zie je alleen op de webcam, niet in het echt. Voor de twee panda's die je wel in het echt kunt zien, moet je in de rij staan, voordat je door een afgesloten gedeelte kunt lopen. Drie keer dus gedaan en alle keren waren de panda's ergens anders, maar pas de derde keer deden ze meer dan alleen liggen. Ze kauwden bamboo! That's all. Nee, dan de hippo's zoals de nijlpaarden hier worden genoemd. Je kunt ze onder water zien en dan zijn het veel spannender beesten dan je zou vermoeden als je alleen de bejaarde Tanja uit Artis kent. Het zijn er twee in San Diego met grote bekken vol tanden en ze vochten ook nog. Animal Planet live.

Lego Land

In Nederland ben ik twee keer naar Lego World geweest in de herfstvakantie. Lego is het mooiste speelgoed. Dus toen we naar San Diego vlogen en Lego Land daar om de hoek was, begrijp je waar ik het eerst naartoe wilde. Juist. Er waren hele natte water- en super enge achtbanen. Een draaischijf waar papa de hele dag misselijk van was, een Amerikaanse legovariant van Madurodam en lego cars waar je zelf in kunt rijden, maar Star Wars is het coolste lego. Ik heb drie, alleen in Lego Land verkrijgbare minifigs gekregen en een T-shirt met Darth Vader erop. Dat was al helemaal top, dus wat te denken van deze reusachtige Darth Vader en R2D2 van legosteentjes?

Not moose, a bear!

Nou had ze al een coyote gezien, en een rabbit, racoon, eekhoorn en een hert, maar moose stonden nog hoog op het verlanglijstje van mama. De eerste dagen van de vakantie gingen we naar de White Mountains - weinig wit hoor, in vergelijking met de Mont Blanc vorig jaar - wel heel veel watervallen, spannende grotten en misschien wel moose. We zijn eerst naar de Lost River geweest. Mooie naam vind ik. Over de kloof met waterval zijn allemaal bruggen gebouwd en er zijn heel veel grotten die je kunt bezoeken. Alle grotten hebben namen. De spannendste was de lemon squeezer. Zo krap dat hele dikke mensen er niet doorheen kunnen, maar wij wel:-) Kruipend op ons buik, dat dan weer wel. En daarna wilde mama moose zien. Bij dusk en dawn kan dat, las ze in de reisgids. Dus wij bij dawn het bos in. Geen moose in sight, wel dacht papa na tien minuten lopen dat hij iets zag kijken naar ons. "Daar", wees hij. "Boven tussen de bomen, iets met oren." Mama keek ook, zoomde in met de camera en schrok. "Een beer," fluisterde ze. "Wegwezen!" Er zitten zwarte beren in Amerika en ook in de White Mountains. En wij hebben er een gezien. Gelukkig deed hij niks. Stoer is het wel.

Red Sox Pinhata

Papa ging deze week naar zijn eerste Red Sox wedstrijd - ik ben best jaloers, maar hij heeft beloofd dat we binnenkort met z'n 3tjes gaan - en ik ben vandaag naar mijn derde birthday party geweest. Dit keer van Nayleth, een meisje uit mijn klas. Ze vierde het in het Children's Museum in Boston. Dat lijkt op Nemo in Amsterdam, maar dan helemaal voor kinderen van mijn leeftijd. En papa en mama vonden het ook leuk. Eerst was er een magician. Hij toverde een duif en een konijn uit pannen. Dat was geweldig. Daarna pizza en taart eten en toen was het 'hit the Pinhata'. Op de foto zie je een Pinhata. Het papieren beest van Nayleth was een beetje meer pink. Alles was pink, haar kleren, het tafelkleed en de taart. Meisje houden van pink. De Pinhata werd opgehesen aan een touw en daarna moesten we er om de beurten op slaan met een stok. Best wel gek eigenlijk om zo'n mooie knuffel te meppen. Maar toen hij kapot ging, viel er allemaal snoep uit zijn lijf. Net als het Pinhata-spel van de X-box, want daarbij moet je ook pinhata's slaan om snoepjes te krijgen. Op het verjaardagsfeest hadden we allemaal een zak om het gevallen snoep in te stoppen. En daarna mochten we spelen in het museum. Er is een enorme klimbaan tot in de nok van het gebouw, heel cool. En bellen maken, op de muziekinstrumenten van de Blue Man group slaan, op computerlichtjes dansen en nog veel meer. Het was een goed begin van de vakantie, want papa is ook vrij. Vanmorgen hebben we Vos, Bus en Bo naar de kennel gebracht. Vos heeft een kennel, waar nog 5 andere teckels zijn. Dus ze zal het best naar haar zin hebben. Morgen gaan we naar New Hampshire, naar Woodstock in de bergen. We gaan in een kloof wandelen en misschien wel moose zien. De echte vakantie begint dinsdag, dan gaan we naar San Diego!!! Legoland!!!! Ik tel de nachtjes:-)

A day at the office

Vandaag met papa mee naar het werk. Het was "bring your kids to work" day. En het was erg leuk. Het begon met rondjes fietsen om geld op te halen voor kinderen met kanker. Als je me zoekt op de foto, ik ben degene zonder fietshelm:-) En zonder zijwielen, want die hebben veel kinderen hier nog.


Daarna was het face painting. Ik heb een skull op mijn wang. Heel cool. Verder mochten we tekenen, kralen rijgen en limbodansen. Er was een erg grappige DJ die heel veel prijzen uitdeelde. Daarna hebben we gebarbequed. Hot dogs en patat.




's Middags ging ik met een groep kinderen een tijdschrift maken. Heel leuk - ik stond natuurlijk op de cover (net als alle andere kinderen). Eigenlijk is het net bloggen - beetje raar alleen dat ze het allemaal uitprinten en opsturen. Het leukste was dat ik weer nieuwe vriendjes kon maken!

Vos zwemt

We hebben een nieuwe plek ontdekt waar Vos zonder riem mag en kan lopen. Het is in Wellesley. Dat is vlakbij. Het is er heel mooi met bos en gras en veel bloemen. En enge bijen. Maar ook herten zijn er en een pond met kikkertjes en vette bull frogs. Als ze kwaken lijkt het of er een koe loeit. Honden mogen ook in de pond zwemmen. Vos durfde eerst niet. Papa heeft het haar geleerd. Vos stond met haar voeten in het water. Het was heel warm. Papa gooide een klein takje steeds iets verder in het water. Toen was ze ineens los van de grond. Daarna wilde ze niet anders meer. Ze zwemt naar het midden van de pond en haalt grote takken en ballen op.