Allerlaatstse ski-weekend?

Vrijdag regende het hier , maar sneeuwde het in de White Mountains. Het weekend zou mooi weer zijn. 'Zullen we gaan skien?' vroeg papa. 'Misschien is het wel de laatste keer van dit seizoen.' De Bartlett Inn werd verbouwd, maar in de cottages was nog plek. Dus gingen we zaterdagochtend heel vroeg weg. Om 12 uur stonden we op de ski's. Op de bergen van Attitash. Dat zijn de hoogste bergen om vanaf te skien in de White Mountains. Het kost je wel een half uur om naar beneden te gaan. Heel leuk. Zaterdag was het heel koud, wel -10 graden of zo. Gisteren was het warm, plus 8 graden ongeveer op de piste. De sneeuw was heel goed. Helemaal geen ijzige stukken meer. Helemaal fijn. Papa heeft een heel cool filmpje gemaakt, hij skide achter ons aan terwijl hij filmde. En het andere is lunchen met hamburgers. Nu hebben papa en mama spierpijn. Slappelingen zijn het, ik heb nergens last van.

Indy got slimed

Hebben jullie ook de Nickelodeon Kids Choice Awards gezien? Ik wel. Kon ook niet anders. Het stond zelfs met foto's aangekondigd op de voorpagina van alle kranten. De Awards zijn zeg maar de Oscars, maar dan door een kinderjury. Ik keek in de Bartlett Inn, tussen twee skidagen in. Ik had het bovenste stapelbed. De onderste waren leeg, papa en mama hadden een eigen slaapkamer, maar ze keken onder mij ook mee hoe Indiana Jones geslimed werd. Was heel cool. Indiana Jones is van de film, hij speelde ook Han Solo in Star Wars, maar nu is hij Indiana. Binnenkort komt er een nieuwe Indiana film. Tijdens de Nick Kids Awards moest hij een stukje naspelen uit de Temple of Doom, waar ook lego van is. Hij moest een gewicht op de plek van een beeldje leggen, maar dat mislukte. Hij kreeg heel veel gifgroene slijm over zich heen. Ook andere filmsterren kregen dat. Heel gaaf.

Annets boek: Vuurkoraal

Zo heet het. Vandaag kwam het pakje. Niet met het boek van Annet erin, maar met een dun boekje waarin wordt verteld over Annets boek. Voor wie het niet weet: Annet is mijn tante. En zo'n dun boekje is een brochure. Er staat een hele grote foto van Annet in. Mama las voor uit de brochure waar Annets boek over gaat. Er is een meisje dat op duikvakantie gaat. En dan is ze ineens verdwenen. Niemand kan haar vinden. Will luisterde ook mee. Hij denkt dat een seamonster het meisje heeft opgegeten. Een giant octopus. We vinden het heel spannend, maar we weten pas over twee maanden wat er met het meisje is gebeurd. Dan pas kun je Vuurkoraal kopen. Maar misschien wil Annet het me volgende maand wel vertellen, stiekem. Nu maken Will en ik vast reclame voor haar:-)

V.I.P. of the week

Deze week was ik de V.I.P. van de week. Dat ben je 5 dagen de belangrijkste van de klas en dat is heel leuk. Op maandag mag je een V.I.P.-museum inrichten. Dat is een tafel in de klas, waar je alles op mag leggen wat je belangrijk vindt. Ik had mijn museumdoos uit Nederland bij me, met een dode libelle en stenen. En mijn vriendenboek uit Nederland, foto's van opa's en oma's, Lord of the Rings poppen en film, 2 Webkinz knuffels en Star Wars poppetjes. Op het prikbord hing al de stamboom die ik al eerder had gemaakt. Dinsdag had ik een special share. Met sharing mag je iets meenemen wat je heel mooi vindt en wilt laten zien aan andere kinderen. Als V.I.P. mag je je hele museum sharen, wat heel cool is. Op woensdag mag je je favoriete boek meenemen. Ik had wel Dolfje Weerwolfje mee willen nemen, maar dat is er niet in het Engels. Dus nam ik Bad Dog Marley mee. Dat gaat over een hele stoute pup, die uiteindelijk de baby in huis redt. Gisteren mocht ik kiezen wat we gingen doen na de les. Ik koos drawing, want ik vind tekenen heel erg leuk. En vandaag mocht ik lunchen met de juf, Mrs. Graves, en ik mocht daarvoor familie en een vriendje uitnodigen. Ik koos Will en papa en mama kwamen allebei. Dat was heel erg leuk. Wat ook cool was dat papa vandaag de secret reader was. Iedere vrijdag is er een papa of mama secret reader. Toevallig was papa het vandaag. Hij las voor uit mijn nieuwe Engelse boek over de maan: dat er geen lucht is op de maan, waardoor je er niets kunt horen en waardoor het 's nachts heel koud is op de maan en overdag heel heet. En dat er bij volle maan weervolven zijn. Het was heeeeeeel spannend.

Snakes in Cold Spring Park

Met Michael heb ik gehiked in Cold Spring Park. Het was heel lekker weer, haast warm. Een meneer heeft in het midden van het bos en de swamp een plankjespad gemaakt. Het is een wiebelig pad, maar een plank breed ongeveer. Het is heel spannend. Michael verloor zijn evenwicht een keer en zakte tot zijn enkels in de blubber. Vos rende achter haar bal en was ook zwart in plaats van bruin. En ineens zag ik ze: een slangennest. Het waren vier slangen met van die enge tongetjes die in en uit hun bek gingen. Brrr. Ik vond ze eng. Michael niet. HIj zat zowat met zijn hoofd in het slangenhol, want dat hadden ze, een hol. Thuis hebben we de slangen opgezocht op internet. Gelukkig waren ze niet giftig.

It's official: I'm a Dog:-)

Mijn blog is jarig!

Precies een jaar geleden schreef ik voor het eerst op dit blog over Boston. Toen was ik best verdrietig dat ik ging verhuizen. En het was best moeilijk in het begin. Toen kon ik nog geen Engels praten. Nu is alles anders, na best een spannend jaar. Engels is nu makkelijk. Ik kan het ook al een beetje lezen en schrijven. Ook heb ik nu vriendjes hier, en ook in Nederland. Eigenlijk ben ik best een geluksvogel:-) En mijn blog is jarig. Wie feliceert?:-)

Muziek in beeldentuin DeCordova

Beelden kijken...

in de tuin van DeCordava. Eigenlijk had ik er geen zin in, want ik vind beelden stom, maar het was toch wel leuk. Zeker als je drie dagen ziek thuis bent geweest, terwijl het mooi weer is. Ja, in Nederland sneeuwt het - your lucky - maar bij ons begint het na heel veel sneeuw en kou lente te worden. Dat is toch ook wel fijn, hoewel ik sneeuw ook great vind. Sleeen en skien is so cool. We waren ook naar de mountains gegaan om te skien dit weekend als ik niet ziek was geweest. Vandaag mocht ik weer voor het eerst naar buiten, dus dat werd 's ochtends het bos en 's middags de beeldentuin. Er waren heel gekke beelden, zoals deze, haaien in de bomen. En nog veel meer, jammer genoeg mocht je er niet op klimmen.

Happy Easter!

Omdat ik ziek ben geweest en de Easter Bunny niet zeker wist of ik wel beter was, had hij de paaseieren in huis verstopt. Ze lagen overal, op de gekste plekken. En het waren er heel veel. Daarna hebben we eieren geverfd. We hadden Star Wars stickers en goudkleurige 3PO-maskers voor op de eieren. Cool! O ja, ik ben gelukkig niet ziek meer. Misschien straks weer, als ik al die eieren en chocoladehazen op heb, want die stonden op tafel voor mij vanmorgen:-)

Wii? ...met Jeroen

Jeroen is een collega van papa uit Engeland en hij is heel aardig. Hij heeft voorgelezen, met mij TV gekeken, me naar school gebracht en nog veel leuker, tennis met me gespeeld op de Wii. Eerst hebben we een poppetje voor hem gemaakt - een avatar, of een Mii, zoals dat op de Wii heet:-) - compleet met bril en scheiding. Dat poppetje is bewaard, dus Jeroen kan dus nu altijd terugkomen om met me te spelen.

Vergeten trein is fijn

Papa vertelde dat ik vroeger in Bussum heel vaak met mijn buurjongen Joost met treintjes speelde. Gek genoeg kan ik me daarvan niets meer herinneren. Het is al te lang geleden denk ik. Ik wist ook niet meer dat ik nog een houten treinrails met electrische treintjes had. Ze stonden gewoon in de kast, in een doos, waarvan ik dacht dat er autootjes in zaten. Ik hou niet zo van auto's dus keek ik nooit in die doos. Vanmorgen heb ik de rails gelegd en toen ik naar het feestje van Zack was, hebben papa en mama batterijen voor de treintjes gehaald. Het is cool om ermee te spelen. O ja, het feestje van Zack was heel leuk, een science party. We mochten experimenten doen met Space Sand, Slime and Electricity. Na afloop werd er een raket afgeschoten op het grasveld. Geen echte hoor, maar een kleine die net zo'n klap gaf als een vuurpijl en daarna met een parachute naar beneden kwam. Cool:-)

Movie time

Today I was so lucky. Eerst mocht ik mee met Zack, een vriendje dat jarig was. Morgen is zijn partijtje voor vriendjes, maar vandaag is hij echt jarig en mocht hij twee vriendjes uit nodigen om mee te nemen naar het Aquarium. Ik ben heel blij dat ik een van die vriendjes was, samen met Michael. Na het Aquarium zijn we ook nog naar de film 'Dolphins and Whales' geweest. Het is een 3D film, waardoor het leek of de dolfijnen over je hoofd buitelden. En Whales zijn lang niet altijd zulke lieve beesten, die alleen plankton eten. Een Blue Finn opende zijn enorme bek en een hele school visjes verdween erin. 's Avonds moest papa naar de Windsor Club. Dat is het clubhuis van de buurt, waar ze heel veel leuke dingen voor kinderen doen. Papa moest er naartoe, omdat we lid willen worden, maar daarvoor moet je naar een kennismakingsavond komen. Ik mocht niet. Het was niet voor kinderen. Dat was best jammer op zaterdagavond. Daarom heeft mama me getrakteerd op 'Horton hears a Who'. Het is een film van een boek van Dr. Seuss. Ik heb al heel veel boeken van hem gelezen. Ze zijn heel erg leuk. Mama vindt Dr Seuss een beetje de Amerikaanse variant van de mevrouw die Pluk van de Petteflet heeft geschreven, maar ik vind Dr. Seuss leuker. Je moet echt die boeken gaan lezen, maar mama heeft op Bol.com gekeken en ze zag geen Nederlandse vertalingen. Dat is echt jammer, maar misschien is het dan leuk om met Dr. Seuss Engels te leren, want zo ben ik ook begonnen, met het ABC. En deze Dr Seuss-site met spelletjes is ook heel leuk, maar vergeet niet om naar de film te gaan.

Vos 2 jaar!

Vosje is so lucky..

..ze kan altijd uitslapen!

Hiken in Cold Spring Park

Make Way for the Ducklings

Dat is de titel van een beroemd boek. Het gaat over eendjes in de Boston Public Garden. Vandaag waren mijn vriendjes en ik de Ducklings. We hadden Art Class in de Windsor Club. Eigenlijk zouden we gaan skien met Marijn, maar omdat hij niet kon en omdat het zo heeft geregend gisteren en omdat het vandaag zo stormt, zijn we niet naar de bergen gegaan. In plaats daarvan mocht ik eerst naar Jock's verjaardag - dat is het kleine broertje van Tommy en 's middags naar Art Class. Dat was allemaal eigenlijk misschien nog wel leuker:-) De verjaardag was met een gymleraar en na afloop kregen we allemaal een LillKin, dat is een kleine WebKin - je weet wel, zo'n knuffel waarmee je op internet kan spelen. Op Art Class hebben we allemaal een Paas-kuiken-masker gemaakt en we hebben een badeend versierd. Na afloop hebben we gespeeld in de club, waar heel veel gaten en hoeken zijn om je te verstoppen. Misschien was dat nog wel het allerleukst:-)

Flat Stanley..

.. is een jongetje dat een reclamebord op zich krijgt. Hij is daardoor zo plat is als een dubbeltje, als een papiertje. Dat komt eigenlijk best goed uit, want hij wilde altijd graag reizen. En dat kan nu hij zo dun is, want hij past daardoor in een enveloppe. Alleen een postzegel is nog nodig. Per mail reist Flat Stanley over de wereld. Hij gaat via California en Washington naar Parijs om met een beroemd schilderij te praten, de Mona Lisa. Daarna keert hij terug naar de VS, in Hawaii. Steeds schrijft hij naar huis over zijn belevenissen. Dat was in het kort het verhaal over Flat Stanley tijdens de musical in het Colonial Theatre in Boston vanmiddag. Ik was er met mijn vriendje Tommy en papa en mama. Het regende heel hard, maar het theater was heel mooi, wel meer dan honderd jaar oud, het op een na oudste theater van Boston. En Flat Stanley was cool. We gingen naar Flat Stanley omdat we een project over hem doen op school. Alle kinderen hebben een Flat Stanley gemaakt en opgestuurd naar een vriendje of familie. Ik heb dat ook gedaan, de mijne heet Bulby en ik heb hem opgestuurd naar oma Gepke. Flat Stanley reist tenslotte graag en zo kan hij straks ook vertellen over Nederland. Op Youtube heb ik filmpjes gezien van Flat Stanley's reizen. Het leukste is Flat Stanley in New York. Ik ben erg benieuwd wat oma terug gaat sturen.

Draak

'Shhhhh...Aaahh'. 'Shhhhh...Aaahh.'
Steeds hoorde ik dat geluid. Het kwam volgens mij uit de speelgoedkist in de serre. 'Nee, joh,' zei mama. 'Dat geluid is van de bouw aan dat huis achter. Iets van een pomp of zo. Ik hoor het heel vaak 's ochtends.' Totdat ze het ook gisteravond laat hoorde. Met papa is ze toen gaan zoeken. Bleek dat het geluid natuurlijk wel uit de speelgoedkist kwam. Ze hebben al het speelgoed dat op de kist lag eraf gehaald en in de kist gekeken. 'Shhhhh...Aaahh,' deed de speelgoeddraak toen heel vaak, want hij was het, de dragon die ik van oma Gepke had gekregen. Waarom hij af en toe, en meestal 's ochtends siste, begrijpen we niet helemaal. Hij heeft er uiteindelijk wel mee bereikt dat hij uit de kist is:-)

Building a Fairy House

'Do you believe in fairies?'
No, I don't.
'Why not?'
Well, because.
'Who brings you money for your old tooth then?'
Toen wist ik het niet meer precies.

Zack vertelde dat er in zijn tuin fairies zijn. Hele kleine. Hij ziet ze niet, maar ze zijn er wel. Ze eten de bessen op, die hij voor de fairies neerlegt. Elke morgen zijn de bessen weg.

Onderweg van school naar huis vond Zack een stuk schors. Dat is bark in het Engels. 'Let's make a fairy house,' riep hij. Op het stuk bos dat in het midden van Waban Ave loopt, vond hij een holle boomstronk. 'Perfect for fairies.' Het schors legde hij erin. Dat was de brug van het huis naar een holle boomstam. Ik vond nog een tak, die precies paste als railing langs de brug. Zack had nog een stuk touw. Hij maakte er pluizen van. Dat was de hooiberg. En ik had nog een grote tak met dennengroen. Dat werd het dak. Kleine eikeltjes zetten we neer als stoelen. Zack moest erg lachen toen ik vertelde dat het woord 'acorn' in het Nederlands klinkt als eekhoorn, terwijl het in het Engels eikel betekent. Toen was het fairy home af, vond ik.

We hebben verder nog Duck Tape gevonden, een leeg flesje Wodka - dat is hele sterke grote mensendrank - een klein busje, tape dat er uitzag als snake skin, een bloempotje, een koffiedop en een stenen pijp met veel openingen voor een fairy huis in onze tuin.

I love Indiana Jones Lego

Bo ziet sneeuwschuiver