Weet je nog dat ik twee jaar geleden op paardrijles zat? Ik wilde altijd al paardrijden, maar in Amerika vond ik het na een paar lessen niet leuk meer. Er waren alleen maar meisjes op de manege en ze verfden de horseshoes - de hoeven - pink. Nou ja, daar wil je niet tussen zitten. Dus na 12 lessen wist ik zeker dat paardrijden toch niets voor mij was. Totdat ik met Henry meeging naar zijn paard. Henry zit in mijn klas en hij kan heel goed paardrijden, springen zelfs, en hij heeft een eigen paard. Ik mocht een keer van zijn vader op zijn paard rijden en dat was best leuk. En van het een kwam het ander, vandaag heb ik mijn eerste horseback riding lesson in Engeland gehad, bij de stable waar ook Henry's paard woont. Henry was er niet, die heeft chicken pocks, waterpokken. En zijn vader was er natuurlijk ook niet, bovendien rijdt Henry's vader even niet. Afgelopen weekend viel zijn paard op hem en is papa met hem naar het ziekenhuis geweest. Gelukkig was er niets aan de hand met John, zo heet Henry's vader. Overigens hoeft niemand zich zorgen om mij te maken; je moet wel heel knap zijn, wil je onder het paard komen te liggen waar ik vanavond op reed. Het is een oud en heel langzaam paard. En wat rijdt dat fijn om er weer in te komen. In Amerika waren al die paarden supersnel en viel ik bijna van ze af als we gingen trotten, dat is galopperen. Maar op dit oude paard kon ik zelfs al alleen trotten. Cool was dat. Nog een paar lessen en dan ga ik met Henry en John de woods in. Wel op dat oude paard. En misschien gaan mijn ouders ook horseback riding lessons nemen. Ik kan ze nu zeggen: op een oud paard moet je het leren.
Thursday, January 29, 2009
Op een oud paard....
Weet je nog dat ik twee jaar geleden op paardrijles zat? Ik wilde altijd al paardrijden, maar in Amerika vond ik het na een paar lessen niet leuk meer. Er waren alleen maar meisjes op de manege en ze verfden de horseshoes - de hoeven - pink. Nou ja, daar wil je niet tussen zitten. Dus na 12 lessen wist ik zeker dat paardrijden toch niets voor mij was. Totdat ik met Henry meeging naar zijn paard. Henry zit in mijn klas en hij kan heel goed paardrijden, springen zelfs, en hij heeft een eigen paard. Ik mocht een keer van zijn vader op zijn paard rijden en dat was best leuk. En van het een kwam het ander, vandaag heb ik mijn eerste horseback riding lesson in Engeland gehad, bij de stable waar ook Henry's paard woont. Henry was er niet, die heeft chicken pocks, waterpokken. En zijn vader was er natuurlijk ook niet, bovendien rijdt Henry's vader even niet. Afgelopen weekend viel zijn paard op hem en is papa met hem naar het ziekenhuis geweest. Gelukkig was er niets aan de hand met John, zo heet Henry's vader. Overigens hoeft niemand zich zorgen om mij te maken; je moet wel heel knap zijn, wil je onder het paard komen te liggen waar ik vanavond op reed. Het is een oud en heel langzaam paard. En wat rijdt dat fijn om er weer in te komen. In Amerika waren al die paarden supersnel en viel ik bijna van ze af als we gingen trotten, dat is galopperen. Maar op dit oude paard kon ik zelfs al alleen trotten. Cool was dat. Nog een paar lessen en dan ga ik met Henry en John de woods in. Wel op dat oude paard. En misschien gaan mijn ouders ook horseback riding lessons nemen. Ik kan ze nu zeggen: op een oud paard moet je het leren.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comment:
Hoi Xan,
Wat leuk,dat je weer bent gaan paardrijden en dat je nu juist door een vriendje en z,n vader enthousiasr bent geworden, het is ook wel heel fijn om later de natuur in te gaan en dat papa en mama zo enthousiast zijn, dat zij misschien ook les gaan nemen is helemaal geweldig.Voorzichtig aan toch maar he ook al is het een oud en bezadigd paard, verder heel veel plezier met je oude, nieuwe hobby. Liefs van oma en opa uit Ridderkerk.
Post a Comment